Zagadki prxeszlosci

W przyrodzie, zupełnie niepowiązane ze sobą rzeczy często wyglądają podobnie. Jednak rosyjski teoretyk spisku płaskich ziemi uważa, że podobieństwo nie jest przypadkiem i dlatego stwierdza, że to, co teraz nazywamy górami, to w rzeczywistości zachowane pozostalosci starożytnych form życia przypominających drzewa.

Użytkownik YouTube Людин Рɣси opiera swoją teorię na założeniu, że Ziemia była niegdyś o rzędy wielkości bardziej żywa niż obecnie, a formy życia w przestrzeni życiowej byly znacznie bardziej majestatyczne niż obecnie. A wszystko, co nam zostało, to pustynia, którą zamieniliśmy w złomowisko” – mówi.

Rosyjski teoretyk spiskowy chciałby zwrócić uwagę na korelację między pniami drzew a formacjami geologicznymi z całego świata. Twierdzi, że morfologia wielu gór wykazuje niezwykłe podobieństwo do wewnętrznej struktury drzew pod mikroskopem. Jego zdaniem obecność sześciokąta potwierdza, że ​​układ ma charakter biologiczny.

Dlatego konkluduje, że po raz kolejny daliśmy się zwieść naukowemu konsensusowi, który miał trzymać nas w ciemności, jeśli chodzi o prawdziwą historię naszej planety – historię, w której na horyzoncie dominowały gigantyczne i prawdopodobnie czujące stworzenia podobne do drzew. Podczas katastrofalnego momentu w przeszłości na Ziemi drzewa te wymarły na całym świecie. Jedyne, co przypomina nam o ich istnieniu, to gigantyczne pnie, które nazywamy górami.

Określając wysokość tych spekulacyjnych drzew, Людин Рɣси używa wzoru zaczerpniętego z badań współczesnych drzew: wysokość drzewa jest zwykle 20 razy większa od średnicy jego podstawy. Kiedy ta formuła zostanie zastosowana do upadku Diabelskiej Wieży, dziwnej struktury w północno-wschodnim Wyoming, otrzymamy wysokość prawie 4 mil. Nigdy w przyjętej historii ziemi nie było tak dużego organizmu, z wyjątkiem kolonii grzybów, takich jak las grzybów miodowych w Górach Błękitnych w Oregonie. Dla porównania: najwyższym drzewem na świecie jest przybrzeżna sekwoja o imieniu Hyperion. Chociaż Hyperion jest rekordzistą i ma tylko 380 stóp wzrostu, jest to tylko punkcik w porównaniu z hipotetycznymi drzewami z dawnych czasów.

Pamiętaj, że nie były to te same rodzaje organizmów biologicznych, co współczesne drzewa. Podobnie jak wszystkie żyjące istoty na ziemi, drzewa są oparte na węglu, a kiedy umierają, ich składniki są ponownie wchłaniane do obiegu węgla. Ale góry są kamieniste, więc muszą mieć inne pochodzenie. Людин Рɣси twierdzi, że starożytne megadrzewa były organizmami na bazie krzemu. Po ich śmierci po prostu wydobywa się z nich kwarc, drugi najbardziej rozpowszechniony minerał w skorupie ziemskiej.

Pieńki drzew
Prowadzi to do interesującej właściwości zwanej piezoelektrycznością. Piezoelektryczność jest obecna w kryształach, takich jak kwarc lub w materiałach biologicznych, takich jak kości, białka, a nawet DNA i jest akumulacją ładunku elektrycznego, który występuje w wyniku naprężeń mechanicznych. Mówiąc najprościej, uderz lub ściśnij kryształ wystarczająco mocno, a wytworzy elektryczność. Pomyśl o zapalniczkach lub innych przenośnych iskrach. Teraz wyobraź sobie strukturę krystaliczną wysoką na kilka mil i po prostu wyobraź sobie napięcie powstające pod wpływem grawitacji.

Krzem odegrał ważną rolę w naszym własnym rozwoju technologicznym. bez nigo nie byłoby tranzystorów, mikroczipów ani komputerów. Gdy światło słoneczne jest głównym źródłem energii elektrycznej, te kryształowe drzewa mogłyby pełnić wiele funkcji, takich jak wytwarzanie energii elektrycznej lub urządzenia komunikacyjne. Rosyjski teoretyk spiskowy nie mógł się powstrzymać od ustalenia związku między Diabelską Wieżą, o której mówi, że jest pozostałością po takim organizmie, a faktem, że zagrał w filmie Bliskie spotkania trzeciego stopnia z 1977 roku. grał. Ponadto konstrukcja była kluczowym elementem fabuły i silnym przyciąganiem kosmitów.

Idea życia na bazie krzemu wywodzi się z hipotetycznej formy biochemii, w której atomy węgla są zastępowane atomami krzemu, ponieważ te dwa pierwiastki mają wiele właściwości chemicznych. Podobnie jak węgiel, krzem może tworzyć cząsteczki wystarczająco duże, aby przenosić i przekazywać informacje biologiczne. W przeciwieństwie do węgla, na krzemie nie powstają dziesiątki tysięcy związków organicznych. Aby hipotetyczne formy życia oparte na krzemie istniały i prosperowały, muszą być spełnione pewne warunki, warunki, które naukowcy z pewnością nigdy nie istniały na Ziemi.

Kryształowe drzewo
Chociaż dwutlenek krzemu lub kwarc (SiO4) występuje w dużych ilościach we Wszechświecie i na naszej planecie, po prostu nie może tu utrzymać życia. Musiałoby to zachować płynną postać, ale temperatura topnienia kwarcu wynosi 1650 stopni Celsjusza. Ziemia nigdy nie widziała tak wysokich temperatur powierzchniowych, nawet w erze hadisów, jej pierwszej epoce geologicznej, która trwała od 4,5 do 4 miliardów lat temu.

Hipoteza Людин Рɣси, choć może być romantyczna, nie wytrzyma, jeśli zostanie zbadana. Góry i płaskowyże, które dziś obserwujemy, powstały w wyniku zweryfikowanych i zaakceptowanych procesów geologicznych. Sześciokąt występuje zarówno w konstrukcjach organicznych, jak i mineralnych, ponieważ cząsteczki tworzą ze sobą wiązania. Nie zawsze jest to jasna wskazówka, że ​​został zaprojektowany inteligentnie lub organicznie.

https://news-for-friends.com/flat-earth-supporter-claims-mountains-sind-die-alten-ueberreste-gigantischer-siliziumbaeume/

Grzyby są łatwo jednym z najbardziej fascynujących tworów przyrody. Nie ma ani roślin, ani zwierząt, i w rzeczywistości są one bliżej człowieka niż rośliny. Stwierdzono, że niektóre gatunki grzybów żywią się i usuwają z ziemi tworzywa sztuczne, metale ciężkie i promieniowanie. Wiele z nich ma właściwości lecznicze, a nawet zabijające raka. Ze względu na swoje unikalne właściwości, naukowcy teoretyzują, że grzyby pochodzą z kosmosu. Ich żywe zarodniki zostały znalezione na każdym poziomie ziemskiej atmosfery i prawdopodobnie mogą podróżować daleko w kosmosie.

Magiczne grzyby mogą czasem dostarczyć człowiekowi psychicznego i duchowego doświadczenia, tak jakby podróżował w przestrzeni. Największy z istniejących dziś grzybów żyje pod ziemią w Oregon’s Malheur National Forest. Zajmuje powierzchnię 3,726563 m2 i szacuje się, że ma 8,650 lat. A jeśli chodzi o grzyby starożytne, najstarszy znaleziony w formie kopalnej ma 440 milionów lat. Grzyby gigantyczne również rządziły ziemią w tym właśnie czasie.

Grzyby olbrzymie Ziemi
Około 420 milionów lat temu Ziemia nie była pokryta drzewami i nie miała jeszcze gigantycznych owadów. Roślinność w tym czasie miała tylko jedną lub dwie stopy wzrostu. Zamiast gigantycznych drzew i zwierząt, planeta została pokryta gigantycznymi grzybami. Wzniosły się ponad 20 stóp wysoko i trzy stopy szeroko nad ziemią.

“20-metrowy grzyb byłby wystarczająco dziwny we współczesnym świecie, ale przynajmniej przyzwyczailiśmy się, że drzewa są dużo większe”, mówi Boyce. “W tamtych czasach rośliny były wysokie na kilka stóp, bezkręgowce były małe i nie było żadnych kręgowców lądowych”. Ta skamielina byłaby tym bardziej uderzająca w tak małym krajobrazie”, napisał New Scientist w 2007 roku.

To sprawia, że mniej zaskakujące jest znalezienie tego podziemnego grzyba w Oregonie, który stał się największym żywym organizmem na Ziemi.

“Jest większy od słonia, większy od wieloryba błękitnego, największy organizm na Ziemi może nie spełnić twoich oczekiwań”, pisze National Geographic.

Co to za gigantyczne grzyby?
Pierwszym paleontologiem, który je badał był John William Dawson w 1859 roku, a istnienie olbrzymich grzybów zostało oficjalnie potwierdzone w czasopiśmie Geologia w 2007 roku.

Naukowa nazwa dla nich jest prototaksytów, czyli olbrzymich grzybów bez nakrętek i z rurkami jak rurki. Żyły one w okresie syluriańskim, a w tym czasie w glebie było tak dużo bakterii, że była żyzna dla tych grzybów.

Gleba kryptobiotyczna to nie tylko bakterie, ale także mech, algi i porosty. Duża część ziemi została pokryta tą ziemią, a gleba stała się idealnym środowiskiem dla olbrzymich grzybów.

Te gigantyczne grzyby prawdopodobnie dały życie roślinom i drzewom. Grzyby wydzielały kwasy, które rozpuszczały skały i ekstrahowały składniki odżywcze, które były potrzebne roślinom do istnienia.
Świat, w którym żyli, wyglądałby dziś bardzo dziwnie i można o nim myśleć tylko w filmach science fiction. Nie było żadnych drzew ani dinozaurów, żadnych latających owadów. Były tam tylko te gigantyczne grzyby i kilka prymitywnych bezskrzydłowych owadów, ryb i robaków.

Po 50 milionach lat, gigantyczne grzyby wymarły około 350 milionów lat temu, a powód jest wciąż nieznany. Dziś odnajdujemy ich skamieniałości, a ponieważ pierwsza została odnaleziona w połowie XIX w., znajdujemy coraz więcej do poznania.

A gdyby gigantyczne grzyby istniały dzisiaj?
Wiemy, że grzyby robią wiele dobrego w czyszczeniu ziemi. Gdyby istniały giganty, czy mogłyby pomóc?

To prawda, że teoretycznie sprowadzenie gigantycznych grzybów mogłoby pomóc w rozwiązaniu problemu zanieczyszczenia. Nie możemy jednak wiedzieć, czy będą one dla nas toksyczne, ponieważ obecnie na 1,5 miliona gatunków grzybów przypada co najmniej 300 z nich. Mogłyby one również zjeść wszystkie składniki odżywcze i całkowicie zmienić obecny ekosystem. Mogą one pobierać cały potrzebny nam tlen, ponieważ podobnie jak ludzie “wydychają” dwutlenek węgla.
I w końcu, dzisiejszy świat może nie mieć dość, aby przeżyć.

Jest możliwe, że rośliny rywalizowały z nimi o składniki odżywcze, gdy były obfite i były upadkiem olbrzymich grzybów. Prawdopodobnie byłby to jeszcze dzisiaj wynik.

Chcesz żyć w świecie z gigantycznymi grzybami?

https://news-for-friends.com/schockierende-bilder-von-riesigen-bildern-die-die-erde-bedeckten/

Uruk odegrał ważną rolę w urbanizacji cywilizacji sumeryjskiej w IV tysiącleciu p.n.e.. Legendarny król Gilgamesz zbudował mury miasta, które zajmowało powierzchnię 2,32 mil kwadratowych i liczyło prawie 80 000 mieszkańców. Zgodnie z chronologią listy królów sumeryjskich, Gilgamesz rządził miastem w 27. wieku przed naszą erą.

Od 2000 r. p.n.e., kiedy to toczyła się walka między Babilonem a Elamem, miasto powoli traciło na znaczeniu. Ale nie został opuszczony i był zamieszkiwany w ostatnim okresie Seleucydów i Partenów. Ostatni mieszkańcy opuścili miasto po podboju Persji przez muzułmanów. Pozostała zakopana do czasu, gdy archeolog William Loftus skierował wykopaliska na to miejsce w latach 1850-1854 dla British Museum.

Zidentyfikował on miasto jako aramejski Erech, drugie miasto Nimrodu, od którego wywodzi się nazwa nowoczesnego państwa irackiego. W 1912 r. zespół archeologów Juliusza Jordana odkrył inną budowlę, o której sądzi się, że została zbudowana przez króla Gilgamesz, świątynię Ishtar.

Ta świątynia była jedną z czterech w Uruku, a struktura każdej z nich była dość niezwykła. Zostały one zbudowane z cegły i ozdobione najpiękniejszymi mozaikami. W okresie Uruku (ok. 4000 do 3100 r. p.n.e.) miasto było centrum urbanizacji i kształtowania się państwa. Ekspansja rozwinęła się od wsi rolniczych do ośrodka miejskiego z rozwarstwionym społeczeństwem, biurokracją i silną armią.

W swoim czasie Uruk znajdował się w południowym regionie Mezopotamii, na obecnym dnie Eufratu. Miasto zajmowało się handlem zbożem i innymi artykułami spożywczymi, a także specjalizowało się w licznych rzemiosłach, ale być może najważniejszą innowacją był rozwój pisarstwa, który rozpoczął się w mieście.

Jednym z najciekawszych odkrytych obiektów była cylindryczna pieczęć, która służyła jako osobisty podpis. Wielu historyków porównuje ten punkt do współczesnych form identyfikacji osobistej. Pieczęć była prawdopodobnie używana do celów administracyjnych. Ponadto, podczas wykopalisk znaleziono jedną z pierwszych znanych tabletek do pisania.

Wykopaliska w mieście komplikował fakt, że na przestrzeni wieków zbudowano wiele innych budynków na szczycie starożytnych, tworząc warstwy konstrukcyjne z kilku różnych okresów, takich jak okres Ubaid. Uruk był nie tylko miejscem narodzin pisarstwa, ale także miejscem, gdzie powstały pierwsze prace architektoniczne w kamieniu, w tym masywna konstrukcja Anu zigguratu.

Uruk został podzielony na dwie części znane jako dzielnica Eanna i dzielnica Anu. Sekcje poświęcone były bogu Anu i jego wnuczce, bogini Inannie. Dzielnica Eanna była oddzielona murami od reszty miasta i do dziś powód tego podziału nie jest pewny. Niektórzy uczeni uważają, że dystrykt ten był wykorzystywany do celów obrzędowych, a inni uważają, że ponieważ dystrykt Anu był najstarszą częścią, wiąże się to z legendą, w której bóg Anu daje Inannie prywatne mieszkanie do czasu, gdy nadejdzie czas powstania, stąd powód, dla którego mury, które ją otaczały.

Dzielnica Eanna jest jednym z pierwszych przykładów monumentalnej architektury publicznej, co można uznać za pierwsze prawdziwe miasto w historii ludzkości. W przeciwieństwie do Eanna District, Anu District obejmuje tylko jeden duży taras znany jako Anu Ziggurat. Później, w okresie Uruku III, zbudowano nad budowlą ogromną Białą Świątynię, a w okresie Uruku IV Kamienną Świątynię.

Historia związana z nami: Tula, stolica imperium Tolteckiego

Znaleziono tu bardzo znaczący artefakt, znany jako Maska Warki lub Dama Uruka, i uważany jest za jedno z pierwszych przedstawień ludzkiej twarzy. The marmurowy rzeźba datować od 3100 3100 i być prawdopodobnie przedstawienie the bogini Inanna.

https://misterio.tv/ancestral/uruk-la-primera-ciudad-del-planeta-que-podria-esconder-los-secretos-de-la-humanidad-video